Ece Kartac

2022 sezonu pek hayal ettiğim gibi geçmedi. İlk antrenman günümde çıkma lastikle antrenman yapıyordum bu sebeple ön lastiğin kaydı düştüm ve motorun altında kaldım. Kalkmam zor oldu, bir süre yerde kaldım sonrasında sıyrılmaya çalıştım. En son sol ayağım kaldı onu çıkarttığımda ayağımda botun olmadığını gördüm. O an çok sinirli ve üzgündüm acılarım bu kadar yoğun değildi ama sonrasında ayağım iyice şişmeye başladı, farklı merhemlerle şişliği azaltıp bota sığması için  tedavi uygulamaya çalıştık çünkü hastaneye gitsem atel, alçı gibi şeylerle yarışmama engel olacaklardı. Sıralama gününde de motorum yatak sardı. Motorum zaten yorulmuştu ve yarışı çıkarması imkansızdı biliyordum bunu ama gittiği yere kadar kafasındaydım, başka bir seçeneğim yok çünkü. Fakat sıralama günü böyle olunca yakın arkadaşım yarışı kaçırmamam için kendi motorunu vermeyi teklif etti. Teknik özellikleri benimkine göre farklıydı özellikle amortisörleri, frenleri, sesi bile açıkçası ama gün sonunda R25 o yüzden elimden geleni yaptım, istediğim süreyi atamamış olsam bile kazasız belasız bir yarış çıkardım. A grupta 2. bitirdim. 

2. yarışa gidene kadar daha çok sponsor aradım, motoru toplamamız için para gerekiyordu. Bulmayıda başardım. Yarıştan sonraki 5 haftalık bayram tatili boşluğunda sözleşme imzalayacağımı söylediler, yeni motor, modifiye parçalar, ekipman desteğinden ve beni Balkan şampiyonasına yollamaktan bahsediyorlardı. Bu sezonu bir şekilde atlatıp seneye daha aktif geçirmek istiyorlardı. 2. yarış için bir destek sağladılar bu şekilde motorum toplandı ve Uşak’a antrenmana gittim. Fakat motorum toplansa bile yorulmuştu artık bu yüzden problemler bitmedi. Devirdaim keçesi patladığı için ben antrenmandayken yağ su karıştırdığını farkettim. Önüne geçilebilir bir şeydi hallettim bende. Ayrıca öne bir ufak dişli takmamı istemişlerdi yeni sponsorlarım, normalde orjinal ölçüsünde kullanıyorum, onu denemiş oldum. Sonrasında İzmir’ e gittim. İzmirde o ön dişliyi beğenmedim, pistte sabahları tozlu oluyor zaten keyifli sürülmüyor. Motordan bir ses gelmeye başladı virajlarda daha çok duyuyordum sesi ama motor bloğundan geliyordu ses. Kendi mekanikerlerimde yanımda değildi o yüzden yıllardır bu işe gönlünü vermiş abilerim vardı onlara sordum. Ses bana egzantirikten gibi gelmişti ama gergi dedi, yeni değişmişti ama gergiyi değiştirince ses gitmezse egzantirikten olduğuna emin oluruz diye gergi buldum, değiştirdik. Ses gitmedi. Yeni sponsoruma söyledim artık uğraşmak yerine onlarında bir arkadaşı olan birinden motor kiralamamı istediler, yarış motoru. Bende o şekilde yaptım hem kiraladığım motorda shifter, çelik fren hortumu ve karbon frende vardı. Egzozu da güzeldi sadece gaz kolunu kendi gaz kolumla değiştirdik ve kendi jantlarımı taktım üzerinde Anlas lastik var diye. Bizim kupamızda Anlas Viento kullanmak zorunlu. O şekilde 2. yarışı atlattım fakat istediğim gibi geçmedi 4. bitirdim. Motorda ne kadar ekstra olursa olsun, o gün kötüysen kötüsün.

Yarıştan sonra uzun bir araya girdik, bu arada yeni sponsorlarla sözleşme imzalayacağıma inanıyordum. Sürekli aradım, yazdım. Bazı günler cevap alamadım bazı günler oyalandım. Keşke hiç inanmasaymışım bu insanlara, bir marka ne kadar büyük ne kadar sporun içinde olursa olsun. Verilen sözler, içten konuşmalar, tabi bir de vurucu nokta ” kadınları desteklemek istiyoruz” olunca. Ben dobra bir insanım kelime oyunlarıyla aram iyi değil, bu zamana kadar neyse onu söyledim. Benden sporcu kardeşlerime tek tavsiyem, verilen sözler yazılı ve imzalı şekilde netleşmediyse lütfen inanmayın. Maliyeti yüksek bir spordayız, keşke böyle olmasaydı ama böyle.

Yarıştan önce perşembe ve cuma günleri antrenman oluyor. Ben perşembe günü evdeydim. Yarış hayatım bitmiştir kafasındaydım çünkü elimdeki para beni İzmir’ e götürüyordu ama geri bile getirmiyordu. Hala bir cevapta yoktu zaten. Üstünde hastaydım. Bende haber vermek için Metehan Hocamıza yazdım. Metehan abi Kadınlar Kupasının Yodası diyebiliriz, benimde hayatımda çok büyük yeri olan biri. Gelemeyeceğimi, yarışları bırakmak zorunda olduğumu söyledim, durumu anlattım. B grubunda yarışmam için BluCru motoru vermek istedi ama kabul edemedim. Çevreden nasıl bir tepki alacağımı biliyordum çünkü. Sonra babamı aradım, babamla konuştuktan sonra fikrim değişti ve gitmeye karar verdim. Cuma günü İzmirdeydim, antrenmana çıkamadım. Cumartesi uzun bir aradan sonra ilk defa motora bindim. Sürelerim berbattı tabi, pistten her çıktığımda ciğerlerim sıkılıyor gibi hissediyordum. Sıralamada 10. sırada kalktım, yarışta 3. oldum ve en iyi süreyi attım.

[email protected]